Italiaans stijlicoon van 75 jaar
Zijn eerste Vespa kocht Gust begin jaren 80. ‘De reden is simpel: zo’n Vespa was toen echt spotgoedkoop. Het was hét vervoermiddel van de working class. Ondertussen heb ik er een stuk of 12. Ik heb er zelfs 3 op zolder staan! Mijn hobby is een beetje uit de hand gelopen, vrees ik.’ Gust is een scooterboy: ‘wij Vesparijders herkennen elkaar in onze passie. We are many, we are one.’
Precies een wesp!
De Vespa viert dit jaar zijn 75e verjaardag. In 1946 snorde het eerste exemplaar de fabriek uit, waar vóór de oorlog nog bommenwerpers werden gemaakt. Enrico Piaggio evalueerde toen zijn ontwerp: ‘het lijkt wel een wesp!’. In het Italiaans: vespa. Sindsdien rolden er meer dan 17 miljoen Vespa’s van de fabrieksband. De scooter groeide uit tot een Italiaans stijlicoon, made in Italy, net zoals die andere iconische merken als FIAT, Gucci en Ferrari.
Symbool van verzet
Omdat ze zo goedkoop was, groeide de Vespa snel uit tot het symbool van de arbeiderscultuur. Gust: ‘Vooral in Engeland kwamen anarchistische subculturen op die tegen de gevestigde orde aanschopten: de Mods, skinheads, rudeboys, punks, new wavers … Allemaal verschillend, maar allemaal reden ze met een Vespa rond.’ De subculturen waaiden later over naar het continent. Zo werd de iconische scooter ook in België en veel andere landen een symbool van verzet en samenhorigheid.
Scooterboys
‘Ik hou van de vorm, van het geluid, van de manier van rijden. Als ik een scooter hoor passeren, weet ik alleen al aan de hand van het geluid welk type Vespa het is, en zelfs wie de rijder is. De Vespa is dan ook veel méér dan gewoon een rijtuig. Het is een aparte cultuur, een way of life. Wij, scooterboys, herkennen elkaar in onze passie, over de hele wereld. Ik ben bevriend geraakt met gasten uit Marokko, Iran, Indonesië, Amerika … Mensen met de meest uiteenlopende achtergronden en culturen, maar de Vespa is wat ons bindt.’
Pure vrijheid
‘Vespa-rijders hebben een hechte band. We bellen elkaar op en dan zijn we weg. Geen agenda’s, geen afspraken, gewoon de Vespa op en rijden maar - freeriders! We rijden in groep over smalle wegeltjes langs akkers en bossen en passeren ondertussen kleine dorpjes waar we nog nooit van gehoord hadden. Dat gevoel van vrijheid en verbondenheid is eigenlijk niet te beschrijven.’
Afgelikte modellen
‘Spijtig genoeg heeft het grote geld de weg gevonden naar de Vespa. Alles wordt gecommercialiseerd. De Vespa’s die vandaag van de band rollen, zijn in niets te vergelijken met de Vespa’s die in de tijd werden geproduceerd. Ze zijn nu veel meer afgelikt, en ook veel duurder in aankoop. Een hebbedingetje voor de fils-à-papa's. Zo gaat dat in het leven: alles gaat voorbij, alles wordt verkoopbaar.’
Een Vespa is eigenlijk helemaal niet zo comfortabel. Ze trekt traag op, de remmen trekken op niet veel, schakelen gaat moeizaam. De motor hangt aan de rechterkant waardoor je tijdens het rijden links tegengewicht moet geven om in balans te blijven … Maar een Vespa is zoals een vrouw: zie je vrouw graag omdat ze perfect is? Uiteraard niet! Maar net omdat ze níet perfect is.
- Gust
